Ophouden met pesten

In het Nederlands Dagblad:

'Pesten van mensen met Down moet ophouden'

door onze redacteur Peter Sneep

Twee jonge vrouwen met het syndroom van Down durven te zeggen dat ze gepest worden met hun handicap. De stichting Downsyndroom is blij dat zij deze zaak aankaarten. ,,De maatschappij moet zijn houding veranderen.''

MEPPEL - Erik de Graaf van de Stichting Downsyndroom is blij met Nanda Swiersema en Marlies Bentlege. Beiden hebben het syndroom van Down en allebei zijn ze welbespraakt. Ze zijn in staat onder woorden te brengen dat ze niet gepest willen worden met hun handicap. Nanda Swiersema wordt uitgescholden voor mongool en scheefoog en krijgt te horen dat ze lelijk is en hier niet hoort. ,,Het pesten moet ophouden'', zegt ze in een filmpje van een minuut dat ze op internet heeft gezet. ,,Ik ben ook een mens. Ik ben Nanda.'' Afgelopen weekend won ze een prijs met het filmpje. Ze kreeg Special Award op het StrangerFestival in de Westergasfabriek in Amsterdam met 'I am Nanda'. Zij maakte dit filmpje dit voorjaar in het kader van een project van de Europese Culturele Stichting (ECF) en de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind (NSGK). Nog een jonge vrouw met een Downsyndrooom kwam in het nieuws en vertelde over pesterijen en discriminatie waarmee zij al jaren wordt geconfronteerd. Marlies Bentlage (18) legde voor de actualiteitenrubriek EénVandaag uit dat zij net als zoveel andere meisjes van haar leeftijd gewoon haar vmbo-diploma heeft gehaald. Kinderen en jongeren met een Downsyndroom worden veel gepest met hun handicap. Hoeveel er wordt gepest, is moeilijk aan te geven, zegt Erik de Graaf.

Communicatie
"We hebben er geen duidelijk beeld van. Dat kan ook niet, want een van de kenmerken van mensen met het Downsydroom is dat ze moeilijk communiceren. Ik heb zelf een zoon van 24 die het syndroom heeft. Ik kan van hem geen gedegen analyse verwachten van wat hij heeft meegemaakt, dus ook niet het feit of hij gepest is en wat hij daarbij voelt." De actie van Nanda Swiersema en Marlies Bentlage is een uitzondering, zegt De Graaf. ,,Deze twee meisjes vormen een bovenlaag voor wat betreft de mogelijkheden die ze hebben. Ze kunnen uitstekend praten.''
Marlies Bentlage slaagde met alleen maar voldoendes aan het Groenhorst College in Maartensdijk. Dat was reden voor EénVandaag afgelopen week haar diploma-uitreiking te filmen. Ze vertelde dat zij op school regelmatig werd gepest. ,,De eerste drie jaar ben ik gepest met het syndroom; gaan ze scheldwoorden gebruiken en lichamelijk pesten. Dat vond ik heel vervelend.''
Bentlage, die volgens een docent bijna foutloos kan spellen, staat desondanks positief in het leven. "Volg gewoon je hart. Dat is het enige wat je kan doen." En over haar uiterlijk: "Ik heb het wel, maar ik merk er nooit wat van. Ik zie het zelf niet." De Graaf vermoedt dat het pestprobleem vooral in het voortgezet onderwijs speelt en vooral onder meisjes. "Op de basisschool worden Downkinderen niet veel gepest. In het voortgezet onderwijs gaan juist meisjes op hun uiterlijk letten. Dan valt ook op dat sommigen er heel anders uit zien.''

Verschil
Bijna iedereen, verstandelijk gehandicapt of niet, wordt gepest. De Graaf van de Stichting Downsyndroom: "Maar er is wel verschil. Mensen met het syndroom van Down worden gepest met hun uiterlijk en ze krijgen te horen dat ze er niet hadden mogen zijn. Dat is vreselijk hard. Het is ook harder geworden. Vroeger zaten gehandicapten achter een hek in een instelling in een bos. Nu maken ze deel uit van de maatschappij en komt iedereen ze tegen."
Enige weerbaarheid tegen pesten is gehandicapten bij te brengen, zegt De Graaf. "Ze moeten aangemoedigd worden erover te praten. Of zoals Marlies Bentlage het zei op tv: 'Ik negeerde het gewoon'. Maar de grootste verandering moet gebeuren bij de maatschappij. We moeten af van de mongolencultus, ofwel het uitschelden van gehandicapten, want dan zie je een gehandicapte niet als mens. En we moeten discriminatie niet toelaten.''
Positieve discriminatie is ook niet goed. "Als je iemand met het syndroom van Down voor de tiende keer een orkest laat dirigeren, gaat hij zich superieur voelen. De kunst is zo normaal mogelijk te doen tegen een gehandicapte. Dat is lastig, want bij een gehandicapte kost het je juist vaak veel moeite om normaal te doen."