In het Nederlands Dagblad staat het bericht:

Lawaaiige gehandicapte zelden verplaatst

van onze redactie binnenland

Mensen met een verstandelijke beperking kunnen lawaaiig zijn, maar een huisuitzetting vanwege geluidsoverlast zoals die er in Spijkenisse lijkt aan te komen, is zeldzaam.

SPIJKENISSE - Een gezin uit Spijkenisse met twee verstandelijk gehandicapte dochters dreigt op straat te worden gezet vanwege geluidsoverlast.

De twee verstandelijk gehandicapte meisjes zouden van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat schreeuwen en stampen. Dit tot wanhoop van de buren. Woningcorporatie De Leeuw van Putten uit Spijkenisse is naar de rechter gestapt om te vragen of het huurcontract ontbonden mag worden. De rechter doet morgen uitspraak. Het Algemeen Dagblad berichtte eerder deze week al over de zaak.
De ouders zeggen zelf geen last te hebben van het kabaal van hun dochters. Wel heeft de vader een slaapkamer die grenst aan het huis van de klagende buren geïsoleerd met vijftien centimeter dikke isolatieplaten die twintig centimeter van de muur af staan, vertelde hij de rechter.
De William Schrikker Groep uit Amsterdam die het gezin terzijde staat, wilde gisteren niet op de zaak ingaan, omdat die nog onder de rechter is. Ook de woningcorporatie wil vooruitlopend op de rechtszaak niet reageren.
Huisuitzettingen vanwege geluidsoverlast komen nauwelijks voor, zegt een woordvoerder van Aedes, de koepel van woningcorporaties. De recentste cijfers gaan over 2006. In dat jaar zijn 7500 huisuitzettingen uitgevoerd. ,,Dat zijn er maar weinig, als je bedenkt dat de woningcorporaties 2,4 miljoen huurwoningen in hun bezit hebben'', aldus de woordvoerder.
Van de 7500 huisuitzettingen in 2006 vonden er zo'n 350 plaats vanwege overlast. Wat voor overlast dat was en hoe vaak het om geluidsoverlast ging, is in het onderzoek niet verder uitgesplitst. De aanleiding voor verreweg de meeste huisuitzettingen is een hoogopgelopen huurachterstand.
Stichting Philadelphia Zorg, een stichting die mensen met een verstandelijke beperking begeleidt, heeft ,,uiteraard'' ook wel eens te maken met cliënten die luidruchtig kunnen zijn, vertelt een woordvoerster. ,,Bij nieuwe projecten is het dus zaak goed te kijken wat een goede toekomstige woonplek zou zijn.''
Desalniettemin gebeurt het wel eens dat buren het lawaai van cliënten ervaren als burengerucht. ,,Het hangt van de situatie af wat wij als Philadelphia kunnen doen. Soms is er sprake van cliënten die zelf hun woning huren en bij ons enkele uren ondersteuning ontvangen. Mocht iemand uiteindelijk uit huis worden gezet, dan zullen wij hem of haar zo goed mogelijk ondersteunen bij het zoeken naar een andere woonplek, eventueel in samenwerking met andere organisaties.''

Dialoog
Als Philadelphia het pand huurt of in eigendom heeft, bijvoorbeeld bij mensen met een ernstige beperking, treedt de organisatie zelf in dialoog met de buurt. ,,We doen er alles aan om de overlast te verminderen. Sporadisch komt het voor dat voor een bewoner een andere woonplek wordt gezocht binnen Philadelphia.''

Gehandicapten versuft door medicatie

In het Nederlands Dagblad staat op de voorpagina het bericht:

Onnodige medicatie gehandicapten

van onze redactie binnenland

DEN HAAG - Verstandelijk gehandicapten krijgen op grote schaal medicijnen toegediend tegen psychosen om probleemgedrag te onderdrukken. Dat gebeurt vaak zonder medische noodzaak.

Dat stellen twee psychiaters en twee farmacologen in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde . Ongeveer veertig procent van de bewoners in instellingen voor verstandelijk gehandicapten slikt een antipsychoticum. In gezinsvervangende huizen ligt het aantal op vijftien procent. Een goede psychiatrische reden ontbreekt echter vaak. Bovendien neemt het agressief gedrag er op termijn niet door af, blijkt uit recent onderzoek in Groot-Brittannië en Australië. Antipsychotica worden vaak in een crisissituatie voorgeschreven als de bewoner agressief wordt of juist heel angstig en in zichzelf gekeerd. De medicijnen hebben een rustgevende, angstremmende werking, maken de gebruiker suf en zorgen ervoor dat de situatie niet escaleert. Maar als de crisis eenmaal is geweken, moet volgens de deskundigen kritisch worden beoordeeld of doorslikken zinvol is. Dat gebeurt lang niet altijd, stellen ze vast. Verstandelijk gehandicapten blijven vaak de pillen slikken en de medicatie wordt veelal ook niet verminderd. Volgens de specialisten gebeurt dat mede onder druk van overbelaste stafleden of familieleden, die de angstige patiënt niet aan kunnen. De antipsychotica kunnen soms ernstige bijwerkingen hebben, zoals apathie, emotionele afvlakking, spierstijfheid en trillende armen of benen.

Inspectie
De Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) zegt het probleem te kennen. De IGZ wil volgend jaar extra toezicht houden op medicatie en veiligheid in de zorg voor verstandelijk gehandicapten en demente ouderen. Onnodig gebruik van antipsychotica en andere psychofarmaca kan volgens de onderzoekers worden verminderd door meer personeel, betere diagnoses en meer wetenschappelijk onderzoek naar de medicijnen en het effect ervan op mensen met een verstandelijke handicap.

In datzelfde nummer staat ook het artikel:

Rustig maar apathisch door pillen

door Marijn Kramp en Floor Ligtvoet

Veertig procent van de verstandelijk gehandicapten in instellingen krijgt een medicijn tegen psychosen toegediend. ,,Het vlakt agressieve en sombere bewoners wel af, maar we weten niet wat er precies met ze aan de hand is.''

DEN HAAG - Paulien stond altijd bekend als een gezellige, vrolijke gehandicapte met het Down-syndroom. Gek op muziek, dansen en toneel. Maar haar uitbundigheid verdween toen ze een keer goed ziek werd. Nadien was ze somber, dwars én agressief. Plotseling was de kleine vrouw in staat de groepsleiding aan te vliegen.

Wat zat haar toch dwars? Paulien, die nauwelijks kon praten, kon het niet duidelijk maken. Toen de woedeaanvallen steeds vaker terugkwamen, schreef de neuroloog haar haloperidol voor, een antipsychoticum. Omdat Paulien in de groep lastig bleek te handhaven, werd de dosis gaandeweg opgevoerd van vier naar achttien milligram. Tegen die tijd deed ze niet veel meer dan op een stoel voor zich uitstaren. Antipschychotica worden op grote schaal toegediend aan verstandelijk gehandicapten terwijl volstrekt onduidelijk is of de patiënten psychotisch zijn. Het onderwerp ligt gevoelig in de sector. Behandelaren zijn bang voor het beeld dat bewoners worden 'platgespoten' omdat ze onhandelbaar zijn.

Teken
De praktijk is genuanceerder, zegt Arjen Louisse, instellingsarts van De Bruggen in Zwammerdam. Groepsleiding, ouders en artsen proberen juist het leed en ongemak van de bewoners weg te nemen. ,,Agressief gedrag is altijd een teken dat een bewoner, op zijn zachtst gezegd, niet lekker in zijn vel zit. Maar het is roeien met de riemen die je hebt'', benadrukt Louisse, tevens voorzitter van de Nederlandse Vereniging Artsen voor Verstandelijk Gehandicapten (NVAVG). ,,Antipsychotica vlakken depressies en agressie wel af, maar we weten vaak niet precies wat er met de bewoners aan de hand is. Dat is vaak heel moeilijk te achterhalen.''
Psychiater Joost-Jan Stolker van GGZ-instelling Altrecht noemt het stellen van een diagnose bij verstandelijk gehandicapten ,,bijzonder complex''. Ze begrijpen woorden als angst en somberheid vaak niet, stelt hij. Bovendien kan iemand levendig met zichzelf of fantasievrienden in gesprek zijn zonder dat hij aan hallucinaties lijdt. Wie als psychiater deze 'symptomen' verkeerd interpreteert, komt makkelijk uit bij een psychotische stoornis en schrijft antipsychotica voor.
Dat er in deze sector een groot tekort is aan psychiaters, helpt ook al niet. Louisse: ,,Zonder hun kennis geen goede diagnose.''
Voor zover Louisse weet is er nog nooit onderzocht in welke mate het gebruik van antipsychotica bij verstandelijk gehandicapten kan worden verminderd. Op basis van zijn eigen ervaring schat hij dat een kwart van de huidige gebruikers zonder zou kunnen: ,,Maar dat is wel in de ideale wereld waar de zorg geen handen en geld te kort komt en er voldoende kennis voorhanden is.''

Niet snel klagen
De Inspectie voor de Gezondheidszorg kent het probleem, maar zegt er maar weinig klachten over te krijgen. Dick Jager van KansPlus, een belangennetwerk voor verstandelijk gehandicapten en hun familieleden, kijkt hier niet van op.
,,Ouders zullen ook niet snel klagen als hun kind suf en apathisch wordt van de medicijnen'', stelt hij. ,,Mensen die jarenlang uit hun slaap zijn gehouden door hun verstandelijk gehandicapte kind zijn vaak blij met een plaats in een instelling. De eerste jaren kan die instelling geen kwaad doen. Ook niet als er te weinig personeel en kennis is om hun kind de aandacht te geven die het feitelijk nodig heeft. Bovendien is er altijd de angst dat klagen weerslag kan hebben op het kwetsbare kind.''
Pauliens ouders en haar groepsleiders ervoeren het gebruik van de antipsychotica als kiezen tussen twee kwaden. De depressie en agressie waar Paulien mee kampte, maakte plaats voor apathie. Er is nog heel wat gepuzzeld op Pauliens medicatie, maar ze is nooit meer het stralende middelpunt geworden dat ze was.

De naam Paulien is gefingeerd op verzoek van de instelling. Veel onnodig medicijngebruik onder verstandelijk gehandicapten Antipsychotica worden vaak toegediend aan verstandelijk gehandicapten, terwijl onduidelijk is of ze psychotisch zijn.

Ophouden met pesten

In het Nederlands Dagblad:

'Pesten van mensen met Down moet ophouden'

door onze redacteur Peter Sneep

Twee jonge vrouwen met het syndroom van Down durven te zeggen dat ze gepest worden met hun handicap. De stichting Downsyndroom is blij dat zij deze zaak aankaarten. ,,De maatschappij moet zijn houding veranderen.''

MEPPEL - Erik de Graaf van de Stichting Downsyndroom is blij met Nanda Swiersema en Marlies Bentlege. Beiden hebben het syndroom van Down en allebei zijn ze welbespraakt. Ze zijn in staat onder woorden te brengen dat ze niet gepest willen worden met hun handicap. Nanda Swiersema wordt uitgescholden voor mongool en scheefoog en krijgt te horen dat ze lelijk is en hier niet hoort. ,,Het pesten moet ophouden'', zegt ze in een filmpje van een minuut dat ze op internet heeft gezet. ,,Ik ben ook een mens. Ik ben Nanda.'' Afgelopen weekend won ze een prijs met het filmpje. Ze kreeg Special Award op het StrangerFestival in de Westergasfabriek in Amsterdam met 'I am Nanda'. Zij maakte dit filmpje dit voorjaar in het kader van een project van de Europese Culturele Stichting (ECF) en de Nederlandse Stichting voor het Gehandicapte Kind (NSGK). Nog een jonge vrouw met een Downsyndrooom kwam in het nieuws en vertelde over pesterijen en discriminatie waarmee zij al jaren wordt geconfronteerd. Marlies Bentlage (18) legde voor de actualiteitenrubriek EénVandaag uit dat zij net als zoveel andere meisjes van haar leeftijd gewoon haar vmbo-diploma heeft gehaald. Kinderen en jongeren met een Downsyndroom worden veel gepest met hun handicap. Hoeveel er wordt gepest, is moeilijk aan te geven, zegt Erik de Graaf.

Communicatie
"We hebben er geen duidelijk beeld van. Dat kan ook niet, want een van de kenmerken van mensen met het Downsydroom is dat ze moeilijk communiceren. Ik heb zelf een zoon van 24 die het syndroom heeft. Ik kan van hem geen gedegen analyse verwachten van wat hij heeft meegemaakt, dus ook niet het feit of hij gepest is en wat hij daarbij voelt." De actie van Nanda Swiersema en Marlies Bentlage is een uitzondering, zegt De Graaf. ,,Deze twee meisjes vormen een bovenlaag voor wat betreft de mogelijkheden die ze hebben. Ze kunnen uitstekend praten.''
Marlies Bentlage slaagde met alleen maar voldoendes aan het Groenhorst College in Maartensdijk. Dat was reden voor EénVandaag afgelopen week haar diploma-uitreiking te filmen. Ze vertelde dat zij op school regelmatig werd gepest. ,,De eerste drie jaar ben ik gepest met het syndroom; gaan ze scheldwoorden gebruiken en lichamelijk pesten. Dat vond ik heel vervelend.''
Bentlage, die volgens een docent bijna foutloos kan spellen, staat desondanks positief in het leven. "Volg gewoon je hart. Dat is het enige wat je kan doen." En over haar uiterlijk: "Ik heb het wel, maar ik merk er nooit wat van. Ik zie het zelf niet." De Graaf vermoedt dat het pestprobleem vooral in het voortgezet onderwijs speelt en vooral onder meisjes. "Op de basisschool worden Downkinderen niet veel gepest. In het voortgezet onderwijs gaan juist meisjes op hun uiterlijk letten. Dan valt ook op dat sommigen er heel anders uit zien.''

Verschil
Bijna iedereen, verstandelijk gehandicapt of niet, wordt gepest. De Graaf van de Stichting Downsyndroom: "Maar er is wel verschil. Mensen met het syndroom van Down worden gepest met hun uiterlijk en ze krijgen te horen dat ze er niet hadden mogen zijn. Dat is vreselijk hard. Het is ook harder geworden. Vroeger zaten gehandicapten achter een hek in een instelling in een bos. Nu maken ze deel uit van de maatschappij en komt iedereen ze tegen."
Enige weerbaarheid tegen pesten is gehandicapten bij te brengen, zegt De Graaf. "Ze moeten aangemoedigd worden erover te praten. Of zoals Marlies Bentlage het zei op tv: 'Ik negeerde het gewoon'. Maar de grootste verandering moet gebeuren bij de maatschappij. We moeten af van de mongolencultus, ofwel het uitschelden van gehandicapten, want dan zie je een gehandicapte niet als mens. En we moeten discriminatie niet toelaten.''
Positieve discriminatie is ook niet goed. "Als je iemand met het syndroom van Down voor de tiende keer een orkest laat dirigeren, gaat hij zich superieur voelen. De kunst is zo normaal mogelijk te doen tegen een gehandicapte. Dat is lastig, want bij een gehandicapte kost het je juist vaak veel moeite om normaal te doen."

Balkenende IV is onbarmhartig

Op de site van de Socialistische Partij staat een bericht (bij 1 juli 2008):

Kabinet verlaagt ijskoud het inkomen van gehandicapten

Renske Leijten (SP) is zwaar teleurgesteld in staatssecretaris Bussemaker, die bewoners van verpleeghuizen en gehandicapteninstellingen keihard treft met haar nieuwe regeling voor de belastingaftrek voor gehandicapten.

“Dit is echt een hardvochtige bezuiniging over de rug van de zwaksten in onze samenleving. Dit is het politieke equivalent van oude vrouwtjes beroven.”
Vorige week bleek uit onderzoek van de Chronisch zieken en Gehandicaptenraad (CG-raad) dat bewoners van verpleeghuizen en gehandicapteninstellingen met een laag inkomen er tot 9% op achteruit gaan. En dat terwijl zij nu al meestal te weinig over houden. Staatssecretaris Bussemaker zei tijdens het debat vanavond dat zij niet bereid is deze inkomensachteruitgang te compenseren. Wel wil zij de inkomensachteruitgang beperken tot 4%. Dit betekent overigens wel dat zij dat geld weg gaat halen bij de mensen die er eerst 1% op vooruit gingen.
Leijten: “Het gezegde 'van een kale kip kun je niet plukken' blijkt niet te kloppen. Deze regering plukt chronisch zieken en gehandicapten kaal en trekt ze het vel over de neus. Deze nieuwe regeling voor de belastingaftrek van gehandicapten pakt zeer slecht uit voor een weerloze groep mensen die niet zelf in staat zijn hun inkomenspositie te verbeteren. Dit is het politieke equivalent van oude vrouwtjes beroven.”
Leijten heeft voorgesteld om de huidige Buitengewone Uitgavenregeling te behouden en daarin verbeteringen aan te brengen, zodat zoveel mogelijk mensen die recht hebben op deze regeling daar ook gebruik van kunnen maken. Bovendien moet de regeling niet alleen toegankelijk zijn voor chronisch zieken en gehandicapten, maar ook voor mensen met een laag inkomen die incidenteel, bijvoorbeeld door een auto-ongeluk, veel zorguitgaven hebben. Ook heeft de SP voorgesteld om deze regeling nog niet in 2009 in te laten gaan, omdat er nu nog te veel onduidelijk is.
Leijten: “De SP gaat niet akkoord met deze nieuwe plannen van het kabinet, en samen met de bezuinigingen op de AWBZ, belooft het een hete zomer en een hete herfst te worden.”

Balkenende IV is een ramp voor ons, en in het bijzonder voor gehandicapten en andere zwakkeren in de samenleving. Dat hij christelijk is, kan ik niet opmaken uit het gevoerde beleid. Evenmin kan ik een positieve invloed van de Christen Unie ontwaren, die naast een christelijke inbreng, ook meer 'socialer' zou zijn dan de CDA. Het is te hopen dat het politieke samenraapsel van CDA, Pvda en CU snel het veld zal ruimen, want het gaat steeds slechter met de sociale zekerheid, en de verzekeringsmaatschappijen varen wel bij het wanbeleid van Balkenende IV. Met name dit kabinet laat zien dat ze noch sociaal noch christelijk is. Ze kleden de zwakkeren uit, zonder ze opnieuw te omkleden. Ze komen zo nog verder in het isolement. De barmhartigheid is ver te zoeken, en het is te hopen dat Balkenende IV snel zal vallen.